Sekcja Ludów Azji Środkowej jest spadkobiercą długoletniej tradycji studiów ałtaistycznych i
tybetologicznych zapoczątkowanych jeszcze w Rosji carskiej przez Józefa Kowalewskiego. Do
wybitnych uczonych reprezentujących tę dziedzinę należeli między innymi Władysław Kotwicz,
Marian Lewicki i Stanisław Kałużyński. Studia mongolistyczne prowadzone są na Wydziale
Orientalistycznym UW od 1950 roku, kierowane początkowo przez prof. dr hab. Mariana
Lewickiego (1908–1955) w ramach Katedry Ludów Azji Środkowej. Następcą profesora
Lewickiego został prof. dr hab. Stanisław Kałużyński, który pełnił tę funkcję do 1985 roku. To za
jego kierownictwa, w 1964 roku, Katedrę przemianowano na Zakład Ludów Azji Środkowej. W
1975 roku mongolistyka Uniwersytetu Warszawskiego połączyła się z turkologią przybierając
obecną nazwę i strukturę. Prof. dr hab. Stanisław Godziński pełnił funkcję kierownika Zakładu
do 2003 roku. Obecnie kierownikiem Zakładu jest dr hab. Agata Bareja-Starzyńska, profesor
uczelni. W miarę rozwoju sekcji pole naukowo-badawcze rozszerzyło się na język i kulturę
Tybetu tworząc nową specjalność — tybetologię. Od roku akademickiego 2008/2009
prowadzone są studia dwustopniowe (trzyletnie I stopnia oraz dwuletnie II stopnia) na
kierunku orientalistyka, mongolistyka i tybetologia. Studia umożliwiają poznanie
dziejów Azji Środkowej, w tym Mongolii i Tybetu, używanych w przeszłości i obecnie języków
(mongolski, tybetański) oraz wielu aspektów kultury, w tym religii, literatury i sztuki. Od 2021
roku studia II stopnia prowadzone są w języku angielskim.